Ανατομία Άκρα Χείρας & Καρπού
Αποτελείται από τα οστά της κερκίδας και της ωλένης όπου αρθρώνονται με τα οστά σκαφοειδές, μηνοειδές, αγκιστρωτό, πυραμοειδές, κεφαλωτό, μείζων πολύγωνο, έλασσον πολύγωνο και το πισοειδές, όπου αποτελούν την άρθρωση της πηχεοκαρπικής. Τα δάκτυλα αποτελούνται απο φάλαγγες δύο για τον αντίχειρα και τρείς για τα υπόλοιπα δάκτυλα 14 στο συνολό τους.
Μύες του θέναρος:
1)Βραχύς απαγωγός του αντίχειρα κάνει απαγωγή στον αντίχειρα και νευρώνεται απο το μέσο νεύρο.
2)Αντιθετικός του αντίχειρα κάνει απαγωγή, κάμψη και έσω στροφή του αντίχειρα νευρώνεται από το μέσο νεύρο.
3)Βραχύς καμπτήρας του αντίχειρα κάνει κάμψη της μετακαρποφαλαγγικής άρθρωσης του αντίχειρα νευρώνεται από μέσο και ωλένιο νεύρο.
4)Προσαγωγός του αντίχειρα κάνει προσαγωγή του αντίχειρα νευρώνεται από το ωλένιο νεύρο.
Μύες του οπισθέναρος:
1)Βραχύς παλαμικός κάνει ρυτίδωση του δέρματος της παλάμης νευρώνεται από το ωλένιο νεύρο.
2)Απαγωγός του μικρού δακτύλου κάνει την απαγωγή του μικρού δακτύλου και νευρώνεται από το ωλένιο νεύρο.
3)Βραχύς καμπτήρας του μικρού δακτύλου κάνει κάμψη της μετακαρποφαλαγγικής άρθρωσης του μικρού δακτύλου και νευρώνεται από το ωλένιο νεύρο.
4)Αντιθετικός του μικρού δακτύλου κάνει απαγωγή, κάμψη, έξω στροφή του μικρου δακτύλου και νευρώνεται από το ωλένιο νεύρο.
Αυτόχθονες μύες:
1)Ελμινθοειδείς κάνουν έκταση τών εγγύς μεσοφαλαγγίκων αρθρώσεων και νευρώνεται απο μέσο και ωλένιο νεύρο.
2)Ραχιαίοι μεσόστεοι κάνουν απαγωγή και κάμψη των μετακαρποφαλαγγικών αρθρώσεων και νευρώνονται από το ωλένιο νεύρο.
3)Παλαμιαίοι μεσόστεοι κάνουν απαγωγή και κάμψη των ματακαρποφαλαγγικών αρθρώσεων και νευρώνονται από το ωλένιο νεύρο.
Συχνές Παθήσεις Χεριού & Θεραπείες
Κακώσεις Τενόντων
Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του τένοντα του μακρού απαγωγού του αντίχειρα. Συνήθως σε αθλητές του γκολφ και αθλητές που χρησιμοποιούν ρακέτα.
Θεραπεία: Η θεραπεία περιλαμβάνει τροποποίηση των αθλητικών δραστηριοτήτων, περίδεση και τοπική έγχυση διαλύματος κορτικοστεροειδούς. Επί εμμονής των συμπτωμάτων χειρουργική απελευθέρωση.
Οφείλεται σε υπέρχρηση του καρπού σε αθλητές του γκολφ και αυτούς που χρησιμοποιούν ρακέτα.
Θεραπεία: Η θεραπεία περιλαμβάνει περίδεση, παγοθεραπεία, φυσικοθεραπείες, χορήγηση μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, τοπική έγχυση διαλύματος κορτικοστεροειδών. Σε σπάνιες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική θεραπεία (τενοντόλυση).
Συνήθως παρατηρείται σε αθλητές του τέννις και του χόκει (υπεξάρθρημα των τενόντων).
Θεραπεία: Η ακινητοποίηση με κηδεμόνα δίνει συνήθως άριστα αποτελέσματα. Σε ελάχιστες περιπτώσεις είναι απαραίτητος ο χειρουργικός καθαρισμός (τενοντόλυση) και η αποκατάσταση με κρημνό καθεκτικού συνδέσμου.
Παρατηρείται συνήθως σε αθλητές της κωπηλασίας και της άρσης βαρών.
Θεραπεία: Η ακινητοποίηση με νάρθηκα, παγοθεραπεία, η χορήγηση μη-στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων η τοπική έγχυση διαλύματος κορτικοστεροειδών και η φυσικοθεράπεια δίνουν πλήρη ιάση. Σπάνια απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση.
Είναι η απόσπαση του τένοντα απο την τελική φάλαγγα του δακτύλου. Συμβαίνει κατά την αποτομή υπερέκταση του δακτύλου όταν αυτό βρίσκεται σε κάμψη. Συνήθως σε αθλητές του μπάσκετ και σε τερματοφύλακες.
Θεραπεία: Οι οξείες κακώσεις αντιμετωπίζονται με ακινητοποίηση σε έκταση του δακτύλου με νάρθηκα για 6-8 εβδομάδες. Οι χρόνιες και παραμελειμένες περιπτώσεις χρήζουν χειρουργικής αποκατάστασης με επανακαθήλωση του τένοντα στην τελική φάλαγγα. Η αρθρόδεση έχει ένδειξη σε περιπτωσή καθυστερημένης θεραπείας.
Συμβαίνει λόγω απόσπασης τής κατάφυσης του τένοντα από την τελική φάλαγγα του δακτύλου. Συνήθως σε αθλητές μπάσκετ, βόλλευ, υδατοσφαίρισης.
Θεραπεία: Οι κάκωσεις αυτές αντιμετωπίζονται με ακινητοποίηση με νάρθηκα και το δάκτυλο σε πλήρη έκταση για περισσότερο απο 6 εβδομάδες και συνήθως δίνουν άριστο αποτέλεσμα. Η χρόνιες και παραμελημένες κάκωσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την παραμόρφωση δίκην λαιμού κύκνου (swan neck).
Συνήθως συμβαίνει σε πυγμάχους. Αφορά όλα τα δάκτυλα του χεριού.
Θεραπεία: Στην οξεία κάκωση απαιτείται ακινητοποίηση του δακτύλου σε έκταση. Σε χρόνιες καταστάσεις απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση.
Συνδεσμικές Κακώσεις
Είναι η πιο συχνή κάκωση του καρπού (σκαφομηνοειδής διαχωρισμός).
Θεραπεία: Κλειστή ανάταξη και διαδερμική συγκράτηση με βελόνα kirschner η ανοιχτή ανάταξη και θυλακοπλαστική.
Λιγότερο συχνές απο τις κακώσεις του σκαφομηνοειδούς συνδέσμου.
Θεραπεία: Ακινητοποίηση του καρπού με νάρθηκα, φυσικοθεραπεία, αντιφλεγμονώδη αγωγή. Σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής χειρουργικός καθαρισμός και νεαροποίηση μηνοπυραμοειδούς συνδέσμου.
Διάστρεμμα των δακτύλων.
Θεραπεία: Αντιμετωπίζονται με λειτουργικό νάρθηκα για διάστημα 3-6 εβδομάδων.
Εξάρθρημα δακτύλων.
Θεραπεία: Η ανάταξη συνήθως γίνεται στο γήπεδο από τον ιατρό του αγώνα-προπονήσεων η απο τον ίδιο τον αθλητή κάνοντας έλξη στο δάκτυλο. Μετά την ανάταξη το δάκτυλο θα πρέπει να ακινητοποιηθεί σε λειτουργική θέση με διπλανό δάκτυλο (συνδακτυλία) για 3-6 εβδομάδες με διατήρηση του εύρους κίνησης.
Κακώσεις των πλαγίων συνδέσμων του αντίχειρα (ωλένιος και κερκιδικός). Ο αντίχειρας του τερματοφύλακα και του σκιέρ.
Θεραπεία: Η ατελείς ρήξεις αντιμετωπίζονται με ακινητοποίηση του αντίχειρα με νάρθηκα. Η ολική ρήξη χρήζει χειρουργικής αποκατάστασης και συρραφή του ωλένιου συνδέσμου.
Κατάγματα
Παρατηρούνται συνήθως σε αθλήματα επαφής.
Θεραπεία: Τα οξέα κατάγματα μέχρι 6 εβδομάδων και χωρίς παρεκτόπιση αντιμετωπίζονται με νάρθηκα ακινητοποίησης που ακινητοποιεί και τον αντίχειρα. Λόγω της ειδικής αιμάτωσης του σκαφοειδούς (από τον περιφερικό πόλο προς τον κεντρικό πόλο) υπάρχει υψηλό ποσοστό ψευδάρθρωσης. Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά, είτε με κλειστή ανάταξη και διαδερμική οστεοσύνθεση είτε με ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση.
Είναι συχνά σε αθλητές του γκολφ και του baseball μετά απο επαναλαμβανόμενη κάκωση με άμεση βία.
Θεραπεία: Η θεραπεία είναι ακινητοποίηση με νάρθηκα, η χειρουργική αφαίρεση του αγκιστρωτού για γρήγορη επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες.
Θεραπεία: Τα περισσότερα απο αυτά τα κατάγματα χρήζουν κλειστής ανάταξης και ακινητοποίησης όπου και πορώνονται τέλεια. Το μυστικό της επιτυχίας είναι η γρήγορη κινητοποίηση των δακτύλων. Τα κατάγματα στην βάση του αντίχειρα (Benett και Rolando) χρήζουν ανοιχτής ανάταξης και εσωτερικής οστεοσύνθεσης.
Κάταγμα υψηλής ενέργειας σε νεαρούς (πτώση από ύψος, τροχαίο ατύχημα) και χαμηλής ενέργειας σε ηλικιωμένους πτώση εξ’ιδίου ύψους (οστεοπόρωση). Το πιο συχνό κάταγμα τού άνω άκρου.
Θεραπεία: Σε νεαρά άτομα προτιμάμε ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση ενώ σε ηλικιωμένα άτομα κλειστή ανάταξη και ακινητοποίηση με γύψινο επίδεσμο αν και εφόσον είναι αποδεκτή η ανάταξη. Ο μηχανισμός κάκωσης είναι η πτώση με την άκρα χείρα σε έκταση.
Ο μηχανισμός κάκωσης αυτού του κατάγματος είναι η πτώση στο έδαφος με την άκρα χείρα σε κάμψη.
Θεραπεία: Σε νεαρά άτομα θεωρούνται κατάγματα υψηλής έντασης (πτώση από ύψος, τροχαίο ατύχημα) και η αντιμετωπισή είναι ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση ενω σε ηλικιωμένα άτομα θεωρούνται κατάγματα χαμηλής έντασης και αντιμετώπιζονται με κλειστη ανάταξη και ακινητοποίηση με γύψινο επίδεσμο αν και εφόσον η ανάταξη είναι αποδεκτή.
Είναι ενδαρθρικό κάταγμα υψηλής έντασης συνήθως σε νεαρά άτομα και δημιουργεί αστάθεια του κάρπου.
Θεραπεία: Αντιμετωπίζονται με ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούμε να κάνουμε και εξωτερική οστεοσύνθεση στο 5% των ασθενών με αυτά τα κατάγματα.
Η πιό συχνή νευροπάθεια του άνω άκρου.
Θεραπεία: Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τροποποίηση των δραστηριοτήτων, αντιφλεγμονώδη αγωγή, εφαρμογή νυχτερινών ναρθηκών για ακινητοποίηση του καρπου, έγχυση διαλύματος κορτικοστεροείδων, φυσικοθεραπεία. Το 20% των ασθενών είναι ελεύθεροι συμπτωμάτων σε διάστημα ενός έτους ενω το 80% επιστρέφει με τα ίδια η και χειρότερα συμτωμάτα. Η λύση είναι η διάνοιξη του εγκάρσιου συνδέσμου και η χειρουργική αποσυμπίεση του μέσου νεύρου. Το χειρουργείο μπορεί να γίνει αρθροσκοπικά η ανοιχτά με τομή. Η κάθε μια από αυτές της τεχνικές έχουν τα πλεονεκτήματα αλλα και τα μειονεκτήματα τους.
Πίεση της ωλένιας αρτηρίας και παρατηρείται σε αθλητές του baseball.
Θεραπεία: Συντηρητική αντιμετώπιση παρακολούθηση με doppler και εκτίμηση από αγγειοχειρουργό.
Συνήθως σε αθλητές ποδηλάτου ιδίως ανωμάλου εδάφους και αθλητών μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Θεραπεία: Η θεραπεία περιλαμβάνει τροποποίηση της λαβής του τιμονιού και αποσυμπίεση του ωλένιου νεύρου στο σωλήνα του Guyon.
Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα των εκτεινόντων των δακτύλων. Μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε δάκτυλο με πιο συχνά τον αντίχειρα τον δείκτη και τον μέσο. Μπλοκάρισμα του δακτύλου σε θέση κάμψεως όπου ο ασθενής ανοίγει το δακτυλό με το άλλο του χέρι.
Θεραπεία: Η θεραπεία είναι χειρουργική με απελευθέρωση του τένοντα.